Angie Dickinson

Angie Dickinson jest córką byłego wydawcy "Kuriera Kulm". Kiedy ukończyła 11 lat , w 1942r. jej rodzina przeniosła się do miasta Burbank, gdzie uczęszczała do Bellamarine Jefferson High School. Po ukończeniu Immaculate Heart College i Glendale College pracowała przez trzy i pół roku jako sekretarka w fabryce samolotów. W 1953r. jako zwyciężczyni lokalnego konkursu piękności dostała się do filmu. Pierwszą główną rolę Feathers zagrała w westernie Howarda Hawksa "Rio Bravo"

Angie Dickinson, a właściwie Angeline Brown, amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, laureatka dwóch Złotych Globów, urodziła się 30 września 1931 roku jako druga z trzech córek Frederiki i Leo H. Browna w Kulm (Dakota Północna, USA). Jej ojciec był miejscowym wydawcą gazety i jej redaktorem. Pierwszą pracą Angie była sprzedaż czekoladek Hershey’s Kisses po pięć centów. W 1942 roku jej rodzina przeniosła się do kalifornijskiego Burbank. W 1947 skończyła liceum Bellamarine Jefferson. W latach 1950-52 pracowała na lotnisku w Burbank. W 1953 zajęła drugie miejsce w konkursie piękności. Rok później ukończyła Immaculate Heart College. Po poślubieniu Gene’a Dickinsona postanowiła występować jako Angie Dickinson. Zaczęła od częstego pojawiania się w telewizji. Niebawem poznała Franka Sinatrę, którego przyjaciółką była do końca życia. Zagrała jego żonę, Beatrice Ocean, w "Ryzykownej grze". W "Zabójcach" Dona Siegela wystąpiła z Lee Marvinem i Johnem Cassavetesem. W "Obławie" Arthura Penna partnerowała Jane Fondzie, Robertowi Redfordowi i Marlonowi Brando. Tego samego roku zagrała z Ritą Hayworth, Marcello Mastroiannim i Gilbertem Rolandem w obrazie "Mak również jest kwiatem". Najsłynniejszą rolą Angie pozostaje Chris w "Zbiegu z Alcatraz", także z Lee Marvinem. W latach 70. Dickinson znacznie częściej występowała w telewizji. Wtedy też rozpoczęła kilkuletnią pracę na planie serialu "Sierżant Anderson". Za tytułową rolę sierżant Suzanne "Pepper"Anderson otrzymała Złoty Glob w 1975 roku i trzy nominacje w kolejnych trzech latach. Kolejną pamiętną rolą filmową Angie Dickinson jest Kate Miller w "W przebraniu mordercy" z 1980 roku, klasycznym thrillerze Briana De Palmy, która przyniosła jej nagrodę Saturna. Aktorka zagrała w nim sfrustrowaną seksualnie kobietę w średnim wieku, która pada ofiarą psychopatycznego zabójcy. Scena, w której Kate Miller zostaje zabita w windzie, raniona wielokrotnie brzytwą, nawiązuje do sceny morderstwa Marion Crane w "Psychozie" Hitchcocka. W tym samym roku Angie zaproponowano rolę Krystle Carrington w "Dynastii", ale propozycję odrzuciła i pracę otrzymała Linda Evans. Dickinson próbowała pokazywać w telewizji własny sitcom, ale po dwóch odcinkach zakończyła produkcję uważając, że nie jest wystarczająco zabawna. W latach 90. Angie sporadycznie pojawiała się w kasowych produkcjach o średnich walorach artystycznych, takich jak "I kowbojki mogą marzyć" Gusa Van Santa, dramacie "Podaj dalej" z laureatami Oscara Helen Hunt i Kevinem Spacey'em, czy w remake’u "Ryzykownej gry" - "Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra". Głośny był romans Angie z Frankiem Sinatrą, który zamienił się w wielką przyjaźń. Aktorka nazwała go najważniejszym mężczyzną w jej życiu. W latach 1965-1980 była żoną Burta Bacharacha. Ich córka, Lea Nikki, urodziła się trzy miesiące za wcześnie, w 1966 roku. Zdiagnozowano, że cierpi na zespół Aspergera. Choroba córki sprawiła, że Angie odrzuciła wiele ról i poświęciła się jej wychowaniu. Nikki spędziła pewien czas w ośrodku psychiatrycznym. Udało jej się nawet skończyć studia i zostać geologiem. Niestety, na skutek przedwczesnego porodu jej wzrok osłabiał się z upływem czasu i uniemożliwił pracę zawodową. Nie mogąc się pogodzić z chorobą, Nikki popełniła samobójstwo w styczniu 2007 roku w Los Angeles.